vrijdag 1 augustus 2014

Puntdicht 21: soms kan ik gewoonweg niet gelukkiger zijn

Het blonde meisje komt huppelend aangerend,
en kan haar lachen niet onderdrukken,
een luid giechelen, haast schateren,
een diepe tevredenheid verspreidt zich,
haar lachen is aanstekelijk,
ik vraag haar: "Wat ist, blondie?"
Ze kijkt even gespeeld boos maar kan het niet volhouden
en antwoordt guitig: "Tis niks roskapje."
Ik kan een lach niet onderdrukken, 
volgens mij is dingeske (= Fedra's geuzennaam voor roskapje)
 nooit gelukkiger geweest.


























Geen opmerkingen:

Een reactie posten