Achtergelaten hemelrijk
neergedaalde sneeuwkoning
takken van mijn verleden kastijden het onwillige vlees
tot een spoor van bloed achter me aansleept,
een rugzak met bagage is slechts het voorspel
van een overmoedige geseling
De hipster danst de nacht in
zonder vermoeden van de koude ochtend
mijn voeten kraken in te nauwe schoenen
de witte broek veegt de vloer schoon
de drankbeker glipt uit mijn handen
het wordt me even zwart voor de ogen
bij het zien van de oppervlakkige vrolijkheid
Ik verlang naar echtheid
maar dat ga ik hier niet vinden
Ik verlang naar je stem
maar die ga ik hier niet vinden
stemmen klinken schel en vals
ik verlaat de koningin van de nacht
ze heeft me niets meer te bieden
dan wat ik aan haar ben verloren
mijn onschuld en mijn jeugd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten