Ga je op reis,
dan is alles wat je thuislaat,
meegenomen,
vrienden en familie vertrekken naar verre oorden,
op ontdekkingsreis naar de wereld en zichzelf,
wat mij betreft mogen ze de wereld in hun bagage meenemen,
een klein beetje België in de wereld of de wereld in de ontheemde Belg,
ik verblijf ondertussen ter plekke,
op mijn eigen plekje wereld,
en verken de wereld enkel maar door surfen,
wat me niet verhindert te lijden aan heimwee
naar de Heimat en mijn lieftallige katten.
Als ik dan toch niet kan reizen door mijn verankerde honkvastheid,
en mijn beperkte beurs,
geef me dan maar een exotisch vakantieliefje
dat me onthoofdt na de dood,
een betere manier om te gaan, ken ik niet,
dan te sterven in het zadel.
Mijn prestatie in de stijgbeugel is misschien dan ook zo navenant representatief,
dat ik niet op enige clementie moet rekenen,
mannen en de schrik om te presteren,
het komt nooit goed,
tenzij u een adept bent van prestatiedrang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten