Beste Robin Williams,
ik stond vandaag op met het slechte nieuws,
ik heb gehoord wat er vandaag gebeurd is in een eenzaam huis in California,
om voorbij te gaan aan de gruwelijke details,
wat heeft je over de streep getrokken,
was het de eenzaamheid of was het je verslaving...
Waarom jij die iedereen aan het lachen kreeg
maar teveel worstelde met je eigen demonen,
heeft je verlegenheid je genekt, je emotionaliteit
de man die me zoveel heeft gegeven
de man, die me zoveel heeft geleerd
de dood is alomtegenwoordig vandaag
Phillip Seymour Hoffman
nu jij,
ik haat je verslaving
wat je heeft weggerukt van deze wereld
ik ben kwaad en ook opgelucht
jij hoeft niet verder meer te strijden
de strijd is voor jou
het tranendal is voorbijgaand en vergankelijk
maar ik zal je missen
de wereld is zonder jou een minder mooie plek
Ik heb een vraag voor je,
als je toch het tijdelijke omwisselt voor het permanente,
ook al ben ik boos, omdat je geen uitweg vond,
dat je geen hulp meer zocht,
doe daarom wat ik niet meer kan,
breng mijn vader aan het lachen
met een van je performances,
ik kan er niet meer van genieten,
maar doe waar jij het beste in bent
laat anderen genieten
Nu, je hebt tijd voor jezelf,
laat je wonden helen,
de man die zijn volk leerde lachen,
maar zelf niet meer raakte geheeld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten