een haperende r
een golvend timbre
een onmiskenbaar Gents timbre
achter ieder bericht
Ik hoor je zachte ademhaling
nietszeggend geruis
benevelend verglijden
Ik hoor je zuchten
in de wierook van mijn hersenen
je stem slechts een autoweg verwijderd
al kunnen het ook lichtjaren zijn
Ik ben niet zeker,
ik ben niet overtuigd
laat je krullen door mijn handen glijden
kus je vochtige lippen aarzelend terug
met steeds meer geestdrift
ik schenk je mijn geest,
mijn verstand,
voor mij heeft het afgedaan
tot de nok gevuld
met enkel droombeelden
Elke zin is een schat van woorden
voor een rovende fantasie
achter mijn zuchten zit een verhaal,
van verlangen en dadendrang
de dag van de zielen en de geesten is nog veraf
hou ik het vol tot dan
wanneer ik je aangzicht in mijn handen neem
en een zachte kus druk op verweerde lippen
ogen wegstreel met mijn duim
grinnikende monkellach
van een meisje dat echt bestaat
weegt ze op tegen de fantasie
ik laat het verhopen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten