Langzamerhand verlies je alle voeling
je beperkte greep op de ongrijpbare realiteit
de evolutie is onmiskenbaar maar onherroepelijk
blikken van empathie bespieden je naakte natuur
Langzaam trek je je terug in je eigen geest
tot ook die geen veilige haven meer biedt
opgejaagd door slaapgebrek en vervreemding
wordt zelfs het banale dagdagelijkse aartsmoeilijk
Anonieme agressiviteit bepotelt je eigen natuur
de waan van de dag belangrijker dan levenslang
opgebouwde verworvenheden, steeds sneller
zink je weg in een duistere poel van vijandigheid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten