zaterdag 25 februari 2012

Sonnet 20

Een verwarde dichter die gelooft in zijn eigen genialiteit
kan beter met zijn voeten weer op aarde komen
wat telt is enkel zijn ontwapenende originaliteit
want hij kan zijn lezers vaak op een hand tellen
in eigen gezin, stad of land is hij vaak een miskende entiteit
mag ik u dan vragen hoeveel dichters u wel mag kennen
en onder vrienden telt enkel zijn hoogstaande zuipkwaliteit
wat heel ontnuchterend is de volgende morgen
toch is het onmogelijk ermee op te houden
want spelen met taal brengt plezier
al is dan niet voor een groot publiek
ik geloof altijd te blijven knutselen
om de realiteit te houden op een kier
al beschouw ik het slechts als hersengymnastiek

Geen opmerkingen:

Een reactie posten