zaterdag 25 februari 2012

Sonnet 15

Soms vraag ik me vragend af
wat een koele kat zoal denkt
als ik zwijgend haar etend gaf
zij spint, omdat het haar opbrengt
en toch vind ik het soms straf
samen te leven met een dier, drenkt
zij zich in onschuld, haar pels als taf
onmogelijk te weten wat amandeloog bedenkt
is zij zich bewust van haar omgeving
houdt zij rekening met een hongersnood
waar ik dan tot mijn scha moet zeggen,
soms gechoqueerd te zijn door een ingeving
haar te verorberen met een pistachenoot
want naar het schijnt smaakt zij naar konijnen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten