Lang geleden, in een vroeger
leven
25 kg lichter en heel wat
hersencellen rijker
reed ik altijd naar school met
een vriend,
Geert, mijn vriend tijdens de
puberteit
Omdat ik woonde op de route van
Frieda
naar Boom, kwam Geert altijd
langs bij ons
vaak praatten we over koetjes en
kalfjes,
tijd voor serieuze onderwerpen
was er nauwelijks
Ik weet niet wanneer ik voor de
eerste keer over je hoorde,
iemand met een handicap, ik
legde pas na een eerste
bezoek de link met de persoon
die me altijd ongemerkt
voorbijsnorde op weg naar de
bibliotheek.
Ik voelde me ongemakkelijk,
gedroeg me verward
waarschijnlijk heb je het wel
gemerkt, natuurlijkheid
is me nooit vanzelf afgegaan,
het was jij die het ijs brak
en me op mijn gemak stelde,
natuurlijk jij
Later, na mijn eigen annus
horribilis, dacht ik nog veel
aan jou, over hoe ik met
tegenslag kon omgaan, hoe ik mijn
eigen arrogantie en vijandigheid
kon omruilen voor betere
omgangsvormen, ik was jaloers op
je menselijkheid en sereniteit
Soms bel je, en hoor ik een
beverige stem, soms zou ik
willen zeggen, wat voor
voorbeeld je was, maar je zou me halverwege
stoppen, daarom doe ik het nu, bij
je 60ste, wat betreft
naastenliefde en harmonie kunnen
velen aan je tippen
Het ga je goed, Frieda Verbeeck,
een levend voorbeeld
om te leren omgaan met de
oneerlijkheden van het leven
vreemd hoe levenslopen elkaar
kunnen raken
dat je nog lang kan genieten van
Polly, Werner,Geert,Kim
en je kleinzonen Yarne, Xander
en Jorid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten