het is ooit anders geweest,
ik voel mij slim, analyses verschijnen supersnel
mijn geestelijke capaciteit, na jaren van training is
uitgebreid
maar lichamelijk ga ik niet in dezelfde richting
ik heb last van chronisch slaapgebrek, 3 uur is te weinig
ligt het aan de koffie, of heb ik mij ingesteld op minder
slaap
alleen de katten lijken mijn tempo te begrijpen
mijn weerstand is dramatisch
al weken sukkel ik met een vervelende kou en dito hoest
soms begin ik aan een reeks waar het einde slechts
langzaam komt
ik begin meer en meer te vrezen voor de ziekte met de
verschrikkelijke K
al heb ik het zelf gezocht, een bourgondisch leven met
veel tafelen
en daaruitvolgend overgewicht, weinig beweging meer en
sigaretten
ik kan alleen maar dromen van de tijden waar ik mij
fantastisch voelde in een afgetraind lijf
hopelijk is het niet te laat om nog te veranderen, ik
scherm
met goede bedoelingen al waren het wensdromen
een leven zonder afhankelijkheid van de kankerstok
en lopen waar ik kan van genieten, zonder dat het een
opgave is
mens sana in corpore sano, ik heb nooit het voorrecht van
de 2 gekend
beiden gingen in vlagen, laat ik aan mijn
gezondheidswandeling
beginnen voor mijn geheugen begint te sputteren, al vrees
ik soms
de slipperige helling van de leeftijd, is het van een bepaald
aantal dienstjaren onherroepelijk voorbij?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten