mateloos uit over mijn gedachten
als een warme deken gedrapeerd
over mijn weekend
Inspiratieloos vullen mijn
woorden een blanke pagina
als overblijfsels van het grote
gelijk vervat in dromen
de week kondigt zich weer aan aan
de einder
meedogenloos slentert de tijd
verder op zijn avondwandeling
Onherroepelijk roept de slaap als
een begrenzer
van mogelijkheden en
verwachtingen
stoutmoedig trotseer ik nog even
het toevallen van bezwaarde oogleden
de duisternis roept, de
creativiteit vermorzeld
door een dwaze godheid van
geeuwhonger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten