Samengebald verlangen
verterende behoefte
langzaam verdwijnt de realiteit in de kieren van mijn geest
de kieren, de raten verraden mijn verlangen
mijn begeerte
De dagen duren nog lang
de nachten zijn kort
ik zoek koortsachtig naar het grote gelijk
de verwensingen stapelen zich op
mijn opgejaagdheid, mijn koortsachtige drift
Zenuwen strak gespannen,
mijn blikveld vernauwt
de drang tot vernielen en vechten zweept door mijn bloed
Kon ik me maar verlichten
kon ik de drift gewoon de kop inslaan
zonder begeerte, zonder verlangen
kookt het bloed in blauwe aderen
Ik kijk naar mijn gezicht
vertrokken in een groteske grijns
het masker valt langzaam af
de beschaving is verloren
althans in mijn bloedend hoofd.
Wassen beelden sterven tergend traag de dood van een wassen clown,
die geen beterschap ziet
in de vriescel van zijn geest.
Angsten, woede, drift razen om de heerschappij,
als ik kon voorspellen wie zou winnen,
ik liet het u weten
maar vast staat al,
vanzelfsprekend,
dat het geen Duitser gaat zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten