De stilte doorbroken

Zachte woorden kelen de stilte in onvermogen

ik regen je aanwezigheid in mijn geest

 groene oase, dorp aan de schelde

pad tussen de bomen in krampachtige vormen

vervormd in jaren en ringen

wat dreef je om zo te evolueren in een orgie van verwrongen takken

ik zuig je aanwezigheid in me op

je krijgt een geest in mijn plaats

de gedichten kregen een prominente markering

wisseling van Chinese elastiek en stevig staal

ongeëvenaarde balancering van verzen in al hun verbijsterende kracht

tot enerverend ontroeren

.

Groene long, verbeten domein

bocht aan de schelde

Notelaer

netelig probleem, problematische netel

schepsel van mijn verbeelding

Laat me verdwalen tussen je dwaallichtjes

laat me bepalend zijn voor je groene voeten

wandelen tot kunst verheven

in een samenzijn van poëtische vrienden