Langzaam met de ogen gesloten kijk ik vooruit
naar je oude zachtheid,
je vertrouwde ziel,
je warme liefde
mijn thuiskomst in een verloren ziel
Te naderen, te zijn,
in geest en in gedachte,
in hoofd en lichaam
in verbondenheid met mezelf,
in samenspraak met de andere, met jou,
te dansen in de zon.
Ik dans de opgaande zon tegemoet,
de onbarmhartige koperen ploert,
die mijn bleke huid doet gloeien van verlangen
naar ons samenzijn.
Did you never worry, I came to depend on you?
Nodig hebben, vertrouwen
als een weidse bloem die zich verspreidt
door de natuurlijke bemesting van de oppertuinier.
Je geeft me water, je geeft me zonlicht, je geeft me voeding,
alles wat ik nodig heb,
als ik jou niet zou kennen,
ik ontwierp je per computer.
Sporadisch bewater je mijn wortels, woestijncactus die ik ben,
stekelig van nature,
maar nu in volle bloei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten