De zomer kondigt zich aan met gekraak en bliksemflitsen
alsof de hemel zelf in tweeën splijt
bij zo'n plakkende warmte,
de bloemen en planten richten zich op
op zoek naar een laatste zuchtje wind
dat over hen blaast alsof het moet verdwijnen.
De eerste regendruppels vallen neer,
ik twijfel of het gedonder nu van de bassen van Tomorrowland komt
of een organischer oorzaak heeft.
Ik ga naar buiten,
sta in bloot bovenlijf en laat me natregenen,
de hemelsluizen openen zich bij zoveel arrogantie,
ik lijk wel een natte poedel
die keft naar de machtige oorlogsgod.
Ik geef me over,
de elementen krijgen vrij spel,
met een grote glimlach om natte lippen trek ik naar binnen,
en een laatste opmerking,
als u het voorlaatste vers seksueel interpreteerde,
dan heb niet enkel ik een probleem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten