Tergend traag hoor ik achter me het zachte geschuifel
het verschuiven van de magazines op de trolley
een voetstap in vier verdeeld op kattenmaat
langzaam en aarzelend de eerste stap op de landingsbaan genaamd blote buik
ze maakt een halve koprol, de grijze kat,
in haar geliefkoosde positie
op haar zij met haar scherpe ruggengraat tegen mijn kin
klaar om ritmisch te genieten van het geaai
ik duw haar weg,
ze is teleurgesteld de grote grijze kat
ze stribbelt tegen
wil het roze landingsasfalt nog niet verlaten
althans niet zonder gevecht
haar poot flitst langs mijn open oog
roze voetzoolkussentjes tussen ingetrokken nagels
die ritmisch in - en uitstrekken
zij heeft de strijd gewonnen, ik berust
ik krijg een zachte lik van een rasperige tong,
het gedicht is voor later, niet voor nu...
nu is het quality time
Geen opmerkingen:
Een reactie posten