’s Nachts en vroeg ’s morgens leef ik in de
eigenheid van mijn eigen geest
door een onuitputtelijke slapeloosheid voortgedreven
naar het denken
dan herlees ik mijn favoriete filosofen en beluister
ik mijn muziek bedeesd
van Marx over Nietzsche, tot Adele en Depeche Mode,
een aandenken
aan nachtelijke overpeinzingen hoop ik neer te
schrijven als een kwelgeest
in een gedicht zo briljant dat het de geesten wel
moet krenken
met beelden en metaforen, zo helder en kleurrijk als
een Hindoefeest
iedereen wil wel herinnerd worden als iemand waaraan
men wil terugdenken
ik ben jaloers op de grote ideeën die anderen hebben
geproduceerd
ik probeer met de ogen, de oren en het hart te
stelen
zonder mijn eigenheid in het gedrang te brengen
maar werd Nietzsche niet krankzinnig, alleen door
moeder en zus beapplaudisseerd
leefde Marx niet in volstrekte armoede, met
verbanningsbevelen
ik zal dan maar voor
mijn megalomanie een symbolische traan plengen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten