die voorbijsnellen in het jaar, voorbijlopen in de maand,
en voorbij strompelen in de week.
Woensdag, dag geprangd in het midden,
dag van noch vis, noch vlees, van terugkijken op
en vooruitkijken naar het weekend.
Woensdag, dag van de mddelmaat,
toch word je voor mij nog speciaal,
omdat ik woensdag altijd bel met Daan.
Onze vaste afspraak, die ik soms vergat,
al had ik toen wel een excuus,
jouw verdriet werd er niet minder om.
Dag van de telefoon, dag van emotionaliteit,
telefoon van de traantjes vaak, "ben morgen geschorst"
"Waarom dan toch?" "door het beklimmen van een domme muur"
Dat zoiets niet zo erg is in mijn ogen, is geen vrijgeleide voor kattekwaad
eerder voor een uitbrander van de zus, wegens het stellen van een slecht voorbeeld.
"Donderdag gaat snel voorbij, en vrijdag kom ik je al halen na het werk"
"Wanneer dan?" "Om 5 uur, enfin, zo snel ik kan"
Tranen opgedroogd, herwonnen vreugde in een jonge stem,
"ik zal klaar staan met mijn tas" dat ik woensdag maar snel
de rug terugkeer, en haar beteuterd zusje donderdag ook,
dan wordt vrijdag snel ons deel, intrede van het weekend, tijd voor belhamels
en ondeugden, vrijdag slaan wij onze slag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten