De schemering roept onverdroten
zingt haar mooiste lied,
traag, bedwelmend, gracieus
als de mooiste ballerina
in een bloedstollend theater
die haar laatste arabesk uitvoert
voor een publiek van misleide hoorndragers.
Het is het uur van de doden
van menige suizende vleermuisvampier,
de nacht heeft toegeslagen
onder het mom van een luide geeuw.
De zwarte kat streelt zacht langs mijn benen
met opgeheven staart
en nestelt zich in de fruitmand met verfomfaaid, haast rottend fruit.
De slapeloosheid trekt aan me als een baby luiaard
verdwaald in moslimkunst,
spoedig lig ik te dromen
van overwinningen en van macht,
van flitsende blondines en snelle brunettes
die krullen draaien in mijn baard.
De rede verlaat de kamer
geleed in een katoenen luier
de laatste oprisping van een kebabfestijn met verdachte garnalen
op te vangen in een gouden trog.
Ik laat de wereld voor wat ze is,
zonder mij draait ook de wereld door
gevangen in oorlogswaan en speculatieve wapenwedloop
met slechts een laatste gedachte:
"Morgen ben ik in voor plezier,
met adembenemende foto's en bonkende beats,
laat me vandaag nog niet gaan,
ik ben in staat te vergaan."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten