zaterdag 16 augustus 2014

Puntdicht 59

Banaal,
een scheldwoord zoals zovele, dertien in een dozijn,
zoals rancuneus, wraakzuchtig en gestoord,
maar tis vooral dodelijk voor een dichter,
die zonder zijn geliefde plaatjes en muziek
lijdt aan een ernstige vorm van woordarmoede en zinsontkleding

Wat is de grens tussen eenvoud en banaliteit,
toegankelijkheid en een platgetreden pad,
moeilijk te vinden en te trekken, 
voor een voormalige matras.

Ik zoek naar de gulden middenweg,
maar sla af en toe de plank mis,
de prijs voor overbodige kwantiteit
zonder hoopvolle kwaliteit
die het beste doet vermoeden.






















































































































Geen opmerkingen:

Een reactie posten