zaterdag 2 augustus 2014

Uitgesponnen puntdicht 23

De nacht is gevuld met wolfsklemmen en schietgeweren,
en vol van haar eigen overweldigende duisternis,
eenmaal in haar greep, laat ze je nooit meer los,
het nachtelijk equivalent van de wanhopige losbandige vrouw.

Ik kus je op de volle mond,
langzaam zakt je zwart met rode kleed
en onthult de mooiste welvingen
die een man ooit mocht aanschouwen,
mooier dan een tsaristisch ei,
of de Engelse kroonjuwelen,
ik word ter plaatse verblind
na het bekijken van je hemel.

Verbrachten we aanzienlijk wat tijd,
jij en ik,
de nacht en haar metgezel,
de semi-beschonken dichter,
het hemd is nu eenmaal nader dan de rok,
ook in sterrenkringen.
Nepotistisch zuig ik aan je tiet,
gevuld met heerlijke Chileense wijn,
ik doe slechts onder voor de naderende aardbeving
als ik haast plichtmatig struikel over de uitgestrekte zwarte kat.

Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.


You can search throughout the entire universe for someone who is more deserving of your love and affection than you are yourself, and that person is not to be found anywhere. You yourself, as much as anybody in the entire universe deserve your love and affection.

Boeddha



























Geen opmerkingen:

Een reactie posten