Bartje begaf zich in wonderland
een date, desalniettemin
met een vrouw zowaar
ipv mijn lange gesprekken met de grijze generaal
of de zwarte duivel, die weliswaar zeer empathisch
kunnen kijken en luisteren maar niet veel
inbreng hebben in het gesprek
Een prachtige vrouw, met supermooie bruine ogen,
ogen waar je uren naar zou willen staren,
diepbruin, Marroon, om in te verdrinken,
zei Nietzsche niet, als je te lang in de afgrond staart,
komt het moment dat hij terugstaart; ik heb dat moment ervaren
Een prachtige vrouw, met een zacht accent, als
taalkundige een goddelijkheid en een steek van
jaloezie, zou je ooit een taal kunnen beheersen,
als deze ratelende en merkwaardige vrouw
Interessante gesprekken, slechts een enkele keer
had ik de neiging mijn intelligentie te willen bewijzen, een
euvel dat me anders vaker parten speelt
Ik hoop dat ik genoeg heb geluisterd,
in weerwil van de mannelijke fout zichzelf het einde
van de wereld te vinden, voorbij mij, gaapt de afgrond, of komt de zondvloed
napoleontisch, "après moi, le déluge"
Tis een ware Deense furie,
nu heb ik enkel haar zachte kant gezien,
nog zoveel te verkennen,
hopelijk krijg ik daartoe de kans
en vindt ze mij niet te onnozel,
want dat is wel mijn grootste vrees
Een vriendin had me nog gezegd, stuur haar niet onmiddellijk een bericht,
maar ik kon het niet laten,
tezeer zag ik nog haar ogen,
diep hazelnoot bruin, warm en groot
gehuld in gezellige kleren
pratend in een miniem accent
Ik ben verkocht,
maar tis wsl niet de eerste keer dat u dat
gehoord hebt, wacht maar even af, ongeduldig,
op haar verdict, ach , de wispelturigheid van het vrouwenhart,
menig keer de doodsteek van 's mans ambities
Geen opmerkingen:
Een reactie posten