wolken verzamelen zich aan een troosteloze einder
einde van de feestgeneratie, begin van de ellende
de struisvogel in mezelf twijfelt tussen een vlucht naar het zand
de amateur psycholoog zet de comfortabele zetel al klaar
Zijn nummer al tientallen keren opgezocht vandaag
teneergeslagen naar zijn nummer gestaard
hier kan ik hem niet bijstaan, hoe graag ik zou willen
ik moet vertrouwen op zijn kwaliteiten als verzoener
De wereld verstomt als ruzies weerkaatsen
harde woorden als de climax van vijandigheid
diepe wonden rijten emoties open die elkaar bevestigen,
neerhalen en vernederen, ambras als dooddoener
De samenleving bestaat uit conflicten, is niet voor doetjes,
gepokt en gemazeld in de hardheid van het bestaan,
iedereen beseft dit wel, maar verwacht je het ook
in je eigen huiskamer van je vriendin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten