zaterdag 4 augustus 2012

Sarah Ferri

Vanmorgen werd ik gewekt door een klitter kletter kling klang
uit de keuken, slaapdronken stolperde ik naar de plaats des
onheils waar een ietwat verschrikt kitten, grote oogjes,
een imitatie weggaf van de vermoorde onschuld op de keukentafel

Ik keek even rond, maar geen grote rampen waren geschied, enkel
de restanten van een glazen kommetje verspreid over de grond, ik zuchtte,
niet mogelijk boos te zijn op een poesje, en ruimde dromerig de scherven
op tot een moedwillig stukje in mijn vinger beet en bloed zachtjes opwelde

Het was 3.40 en ik stond bloedend in de keuken, ik proefde de ietwat zilte
smaak, wee als een misselijkmakend ongeluk, en was meteen klaarwakker,
het kitten liep wat in de weg, alsmaar schuldiger ogend, ik vermeed een
neiging om kwaad te worden, opvliegendheid heeft nog zelden iemand geholpen
en prees me al gelukkig niet met mijn blote voeten in schervenland te lopen

Rond mij was alles terug stil, zelfs vogels nog niet op post zo voor de vieren,
buiten leek alles nog donker, de stad verzonken in een sluimering,
ik plaatste mij achter mijn computer en een gedachte kwam naar boven, nog eens te luisteren naar een prachtige stem, een zomerhit, Sarah Ferri, on my own







Ik werd weer betoverd door een prachtige stem, jazzy, bossanova, swing
lazen de begeleidende teksten, ik zocht in het moeras dat You Tube kan
zijn verder naar tekenen van een prachtige singer-songwriter, die naar het schijnt
alles zelf speelt, gitaar, piano en zang, begeleid door de melancholische
contrabass en de strelende drums en wat stuurse achtergrondzangeressen

Na wat zoeken vond ik een stukje op Mano Mundo waar ze in enkele
zinnen verklaarde een meisje van Gent te zijn, de wree’en en wijs’en waren
niet van de lucht, soms is het niet aan te raden om de betovering te
doorbreken, gelukkig vond ik ook een stukje in het Italiaans

 


Ik kom uit Antwerpen en  ik kan het niet verbergen, ik prefereer Engels en
Italiaans boven zegswijzen uit de Arteveldestad, naijver tussen provinciesteden
Sarah Ferri klinkt heel universeel, haar muziek ontstijgt de Vlaamse polder,
dit meisje kan het maken, wereldwijs met een provincialistisch kantje,
grootsheid in verlangens en ambitie omdat ze zichzelf blijft, ik hoop nog veel te horen van haar op een podium, onbelgisch getalenteerd ondanks een scherp Gents kantje




Geen opmerkingen:

Een reactie posten