Meesterwerk

 

 Jonge sla

Alles kan ik verdragen
het verdorren van de bomen
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.
Maar jonge sla in september
net geplant, slap nog
In vochige bedjes, nee.
 

Kopland

Le Dormeur du Val

C'est un trou de verdure où chante une rivière
Accrochant follement aux herbes des haillons
D'argent; où le soleil, de la montagne fière,
Luit: c'est un petit val qui mousse de rayons.

Un soldat jeune, bouche ouverte, tête nue,
Et la nuque baignant dans le frais cresson bleu,
Dort; il est étendu dans l'herbe, sous la nue,
Pâle dans son lit vert où la lumière pleut.

Les pieds dans les glaïeuls, il dort. Souriant comme
Sourirait un enfant malade, il fait un somme:
Nature, berce-le chaudement: il a froid.

Les parfums ne font pas frissonner sa narine;
Il dort dans le soleil, la main sur sa poitrine
Tranquille. Il a deux trous rouges au côté droit.

De Slaper in het Dal

Een kuil vol groen waar een rivier door zingt
Die ’t kruid met flarden zilver onbesuisd
Bespat; vanaf het fier gebergte blinkt
De zon: een klein dal dat van stralen bruist.

Een jong soldaat, blootshoofds, met open mond,
De nek in blauwe kers gedompeld, ligt
In openlucht te slapen op de grond,
Bleek in zijn groene bed vol plenzend licht.

Zijn voeten in het lis, zo slaapt hij. Zwakjes
Lachend zoals een ziek kind, soest hij zachtjes:
Natuur, wieg hem vol warmte: kou heeft hij.

De geuren doen zijn neusvleugels niet trillen;
Hij slaapt in de zon, één hand op zijn stille
Borst, rechts twee rode gaten in de zij.

 

Arthur Rimbaud,, 1870

 

Een meesterwerk schrijft zich niet zomaar

zoals hierboven briljant aangetoond

of was de zestienjarige Rimbaud zo hovaardig of geniaal

dacht Kopland zo toen hij jonge sla beschreef

Een mengeling van tijd en gelegenheid,

sfeerschepping en aansprekende thematiek

ik schrijf nu op een nieuw toetsenbord,

maagdelijk tokkelen op een klavier dat

niet is aangetast door het druppelen

en verstuiven van de eeuwige sigaret die nonchalant

uit mijn mondhoek bengelt zoals Gainsbourg het ooit

onnavolgbaar heeft voorgedaan

Het voordeel is, ik moet niet constant terugkeren

op mijn stappen, als een dyslectische tiener die wanhopig

zijn eerste versie van een tekst moet herlezen, omdat zijn

brontekst wemelt van de cryptische afkortingen

en grappige lettercombinaties

De koffie staat klaar, ik neem binnenkort een eerste slok,

ik zuig het zwarte goud binnen, en proef de bitterheid

van een vervlogen plant, de tweede sigaret is aangestoken,

en zweeft boven angstige toetsen, zijn voorganger-klavier ligt

achteloos neergesmeten achter mij, de vervaldatum

was bereikt aangespoord door mijn assige kwistigheid

Ach, ook dit zal geen meesterwerk worden, ik ben nu

eenmaal te kwistig met woorden, te gul in mijn denken,

bejubeld door zovelen zal ik nooit worden, wat rest er nog van

mijn ongebreidelde humbris als ik naar boven scroll

De flater van de week heb ik al begaan, uitslapen en dan bemerken

dat een afspraak om 13.00h nu eenmaal niet haalbaar is als je

ontwaakt om 3 en er rotsvan van overtuigd bent slechts om 18h

aan de bak te moeten, what a mistake to make

De opleiding gaat dus aan mijn neus voorbij, niet dat ik er

rouwig om ben enigszins enerzijds, maar geenszins anderzijds

vervliegt ook de hoop op een vaste job, die mijn rijmelarij bekostigt

en ook wel het dure leven, nu de prijzen van drank zijn opgeslagen

Waaruit haal ik nu mijn inspiratie, het vertrouwde aangename

gevoel van zachte verdoving en afbraak van hersencellen, als ik

oud en versleten ben, ik schat op 57 dan moeten mijn hersencellen

ook niet meer mee, kwestie van onbezorgd te strijd tegen de

vergrijzing en rimpels aan te gaan

Mijn hoop op een job laait weer op, bij niet minder dan twee

bedrijven in de tweede ronde, een persoonlijkheidstest scheidt

mij nog van een job met aangenaam salaris voor zover u zich nog mijn

gemekker kan herinneren over benevelend lage uitkeringen

Voorwaar, voor een zelfverklaarde dichter geen kattenpis,

ik speelde zelfs met de gedachte de test te laten invullen door

sociaal meer aanvaardbare types om mijn kansen te vergroten,

al associeer ik dat boerenbedrog veelal met mijn gebrek aan zelfvertrouwen

Ben ik niet bedreven in agogiek en psychologie,

dan moet ik wel een standaardtest doorstaan,  houd ik mij

voorzichtig voor, al is de test misschien wel standaardproof

beschermd tegen amateurpsychologen

Een tweede bedrijf had een vertaalopdracht gepland,

opgesteld in aandoenlijk bargoens vakjargon over T-shirts,

voorwaar niet eenvoudig, ik kweet mij er plichtmatig van,

hopelijk is de freelancer met de rode pen niet in grote vorm,

een afwijzing op basis van een Duitse vertaling zou affrontelijk zijn

Homelijk is dame fortuna mij eens goed gezind,

en kan ik zweperige strepen trekken op haar rug, als ik

haar sexy achterkant verscheur met enthousiaste nagels

als we bestiaal de liefde bedrijven na een uitbarsting van geluk

Ach, de opdracht die ik mezelf had opgelegd, behelsde

het schrijven van een meesterwerk, daar ben ik niet in geslaagd,

het genie van bovenstaande dichters zal ik nooit evenaren, hoewel ik

ongeëvenaard ben in middelmatigheid en grossier in platitudes

wat zelfs een vers klavier niet kan verhinderen

 

Ach, ik geef mijn droom afsluitend niet op

ooit in een van onderstaande betoverende plaatsen te staan,

heb ik het geluk niet afgedwongen, na een lange wandeling staand

aan het graf van mijn vader in innerlijke dialoog, een schietgebedje

aan mijn eige persoonlijke god, vervolgens aan die met de lange baard,

waarbij ik ook die met zijn hoeven niet vergat, had ik meer tijd, had ik ook

Allah, Jehova, Visjnu en Buddha nog lastiggevallen voor het afsmeken van geluk