zwaar van dromen, wallen ongekend
haren ongetemd pieken naar alle
kanten
ik zet mijn GSM op, vreemde
verbondenheid
Een voor een starten hersencellen
op
als een oude PC die zijn beste
tijd heeft gehad
ik zucht en kreun, een oude
stoommotor
die het tijdperk van de
elektriciteit weerstaat
en gulzig kolen verslindt in een
warme oven,
een afspiegeling van mijn eigen
vurig eind
Hoboken mag mij binnenkort
verwachten, als
ik de sigaret niet afzweer
Ik dwing mijn hoofd tot wat
minder doemdenkerij,
maar ben zelfs te vroeg voor de
ochtendkrant
mijn kater houdt het
ochtendritueel voor gezien
en kronkelt zich weer op tot een
zwarte bal
vreselijk vermoeiend, die
ochtendlijkheid
Mijn maag roert zich weer, koffie
en een sigaret
dodelijk voor een vermoeide maag,
die zich verzet
in cirkels van krampen die zich
verspreiden tot
het uiterste punt, waar de rug
haar fatsoenlijke naam
verliest en enkel comediens met
een uitgestreken gezicht
flauwe grappen over maken, de
natuur eist uitzinnig zijn tol,
ik sputter niet langer tegen en
beklaag de volgende bezetter
van het kleinste kamertje
De ochtend is weer opgestart in
alle hevigheid,
de krant is alweer gearriveerd
voor de slapeloze,
ik maak hernieuwd kennis met de
wereld
na mijn eigen opstoot van
broeikastgassen
Methaan stijgt op naar de
hemelsferen,
mijn eigen beperkte bijdrage,
maar als iedereen
zo start, zie ik de toekomst
somber in voor hete plekken
als Irak, binnenkort is België
subtropisch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten