het romantische ventiel van mijn
opgeblazen geest
een verwerkingsmodule, mijn
psycholoog in de leren zetel
je laat me niet meer los, ik ben
pas voldaan als het scherm gevuld is
Vaak heb je me pijn gedaan
was je contraproductief
niet iedereen kon appreciëren wat
ik schreef
de boom in met de criticasters
Je was er voor me in een
moeilijke tijd
geboren uit noodzaak, geëvolueerd
in tijdverdrijf
uitgemond in noodzaak, de cirkel
is rond
zonder jou, voel ik me niet meer
compleet
Ik schrijf voor vrienden,
vriendinnen
die het moeilijk hebben woorden
van troost
ik schrijf voor kennissen om
speciale dagen te vereeuwigen
ik ben een literaire hoer, maar
jammer genoeg ben je niet mijn broodheer
Een blog om mijn gedachten te
vereeuwigen
een twijfelachtig talent
uitgevlooid
een blog op aanraden van een
vriendin
“doe toch iets met je schrijven”
sonnetten voor een vriendin
de muze van mijn
hartstochtelijkheid
Ik beklaag de toekomstige
werkgever
die onschuldig mijn naam heeft
gegoogeld
en is terechtgekomen in een
verdacht koninkrijk
van verzen en woorden, die om de
aandacht strijden
Exhibitionisme is mij niet totaal
vreemd
al hou ik tegenwoordig op
feestjes mijn kleren aan
ik heb je ingewisseld voor een
klatergouden griffel
om met u mijn diepste gedachten
te wisselen
een intrieste zaak, niet om te
gniffelen
als ik hierdoor mijn glazen
ingooi op de arbeidsmarkt
Laat je hierdoor niet
afschrikken, in wezen ben ik best ok,
aangenaam in de omgang voor
non-hypocrieten
karakters aanvoelen ligt me wel
al benauwt het me meestal wat ik
zie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten