Bente,
kleine talisman,
geluksamulet
stralende blonde verschijning met duizelingwekkende bruine ogen,
volksmenner,
favoriet van een zonnige tuintafel en omstaanders,
graag had ik dit schrijven aan je gericht:
waarschijnlijk kan je het nog niet lezen,
want ik weet nooit goed hoe ik zo'n mini-mens moet noemen,
een baby ben je niet meer, maar een dreumes of een peuter misschien ook nog niet,
je keek me aan met je grote, amandelvormige maronenbruine ogen,
ik wist niet wat te doen,
had ik misschien iets fout gedaan,
of ken je me misschien nog niet zo goed,
onbekend maakt onbemind zeker in babyland.
Misschien kan je mama een goed woordje voor me doen,
je ervan te verzekeren dat ik niets heb fout gedaan,
tenzij het woord tot je richten op een zonnige maandag.
Je keek me vreemd ernstig aan,
met doordringende ogen,
nu ben ik wel een makkelijke prooi voor prachtige ogen,
maar ik wist even niet wat zeggen...
Bente, je stond al even op eigen benen,
maar nog niet lang,
maar het was genoeg voor een stormachtig applaus,
als je dit leest, binnen onafzienbare tijd,
gelieve me dan even te zeggen,
waar ik het recept voor vertedering en ontroering vind,
ik ben er al zolang vruchteloos naar op zoek.
Bente, ik sluit af,
nog een prachtige week gewenst voor jou,
zonder vervelende klachtjes,
je maakte je geliefden al te ongerust met die vervelende kuch.
Geniet van je eerste zomer,
van de zon en wat menselijke warmte,
en vergeet het niet,
aangezien het jou toch zo gemakkelijk afgaat,
graag het recept voor het krijgen van zoveel oe's en ah's.
Het is mij een raadsel hoe je doet,
misschien is het wel aangeboren sterrenkwaliteit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten