bij elke enerverende tic van de secondenwijzer
de tijd slentert voort, hij heeft alle tijd
en de nonchalance van een Afrikaan
Mijn hart roffelt voort, mijn lichaam in complete rust,
mijn gedachten suizen, onafgewerkte flitsen die
vragen om bevestiging, waren het pareltjes,
ik was schatrijk, maar het is alleen de soort
die varkens aanbelangt
Ik speel met mijn neefje een voetbalspel
de tijd is voorbij dat ik hem liet winnen
ik verlies nu elke keer met glans ondanks
mijn hardnekkigheid
nieuwe vingertjes vormen verrassende combo’s
voor een ster op zijn retour
Geen opmerkingen:
Een reactie posten