vrijdag 9 maart 2012

Sonnet 42

Toen ze me telefonisch vroeg of ik verliefd op haar was
antwoordde ik tegen beter weten in stellig ontkennend
maar solliciteerde meteen voor een oververdiende jobpas
als eeuwige mascotte van de SPA, haar stem was bedwelmend
ik stotterde en bracht enkel onzin uit als in een zoetwatermoeras
ik hing snel op maar sms’te meteen over mijn rode poen, hemeltergend
stil bleef echter de telefoon, was dit het nieuws dat zij vreesde, gebras
van een verliefde idioot, de tastbare stilte was alleszeggend
ik wacht nu af en hoor het knarsen van de klok
mijn zintuigen staan op zenit en ik voel mij goed
ook al is het antwoord negatief ik zit weer in het harnas
mijn hart is klaar om te veranderen in een ijsblok
al ben ik verliefd op mijn gevoel, honingzoet
misschien verdrink ik mij straks wel op het caféterras

Geen opmerkingen:

Een reactie posten