Ik waarschuw u nu al, dit wordt een hekeldicht
ik wil namelijk spreken over een foute ex-collega
al van bij onze eerste vergadering was er het inzicht
oei, dat is een kwal, zij speelde immers nogal veel cinema
waarbij de afkeer stond te lezen in het tegenlicht
zij las mij als een open boek en zwoor wraak met veel poeha
zo kloeg zij over een camouflage trui, als te militaristisch gericht
zij jammerde over een T-shirt met VOODOO als aanstootgevend in Ghana
zij maakte misbaar over een hoodie, want te crimineel
zij stoorde zich aan mijn laaghangende broeken, want te puberaal
en ging hierover klikken bij de stijlpolitie van de directie
zij ploos het internet uit en muggeziftte mijn gedichten passioneel
Ach, voor een volwassen vrouw vond ik haar wat banaal
en met een dik, onneukbaar gat Berlusconistijl in reflectie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten