donderdag 15 maart 2012

Sonnet 54

Wij leven in een land dat in oorlog is met zijn schaduw
een wazig gevecht als een reus in lemen schoenen
Walen en Vlamingen zijn gelijk, ware er niet de taal zenuw
wij zijn vriendelijk, indien aangesproken in onze taal, zoenen
worden net niet uitgewisseld als je de moeite doet sluw
te handelen, respectvol voor de fierheid van de kampioenen
van Molière, Hugo, Rimbaud en Verlaine, afschuw
voel ik slechts dan als ik Frans hoor in Antwerpen
is het dan slechts om zelf groot te worden
dat onze politici een vijand zoeken van buitenaf
of heeft Van Aelst gelijk als hij zegt dat de Franstaligen
niet zullen rusten tot de laatste kabeljauw voor de borden
van Oostende Frans spreekt, beter is misschien een werkstraf
om elkaar te respecteren en wederzijdse belangen te behartigen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten