zaterdag 24 maart 2012

Sonnet 84

Ik ben vandaag aan het babysitten op een zogenaamd moeilijk kind
maar hij gedraagt zich zoals altijd als een voorbeeldig schuddebuikje
om het spreekwoord te misbruiken, ik heb aan hem geen kind
samen wreven we ginnegappend over het alsmaar groeiende buikje
van de onwillige zwangere poes, tot we dachten kittens in tijgerprint
te voelen, we lachten om de vraatzucht van Garfield 2  en het smalle kattenluikje
hij vermaakte zich buiten spelend met de andere buurtkinderen tot een tint
verscheen op zijn stralende snikkel, we grapten over mijn bierbuikje
toen hij me gezelschap hield op mijn dagelijkse wandeling,
nu ligt hij wat te draaien en keren op de smalle doorgelegen zetel,
vermoeid te slapen als een doorwinterde triatleet op zoek
naar dromerig eerherstel, als hij ooit nog ontwaakt, gaan we op boswandeling
naar de boom der verliefden, het kraaiennest en de heksenketel
het fantasierijk betredend tot ik hem warm aanpak in de knuffelhoek

Geen opmerkingen:

Een reactie posten