zaterdag 17 maart 2012

Sonnet 63

Ik deed ooit aan yoga, en wel aan pranayama
Indiase ademhalingstechnieken van een swami
ik was een beginner, maar een met ambitie tot drama
ik zocht en vond op het net een oefening voor Bibi
die na een uur of drie mediteren tot een panorama
van je grootste angsten zou leiden, als een volleerde yogi
begon ik in- en uit te ademen, langs neus en mond in pyjama
tot de ongelovige volledig in trance was, ganz Walibi
ik beleefde mijn grootste angsten en kan ze nu kennen,
maar de beleving was ongemeen kwaadaardig heftig
kijken in je eigen ziel is slechts weggelegd voor geoefenden
ik huilde voor een uur of twee zonder ontkennen
tot ik weer vrij was van bovennatuurlijke zorgen, scheutig
ben ik niet meer zo op trance, het is enkel voor wetenden

Geen opmerkingen:

Een reactie posten