vrijdag 16 maart 2012

Sonnet 60

Ik ben verslaafd geraakt aan de gevaarlijkste drug
van allemaal, ik begeer de hang naar intimiteit
ik converseer met verschillende vrouwen op de bergrug
van vertrouwen, vriendschap en verwachting in legitimiteit
een ex-vriendin, een goede vriendin en een liefje, vingervlug
schrijf ik woorden neer alleen voor hen bestemd in de anonimiteit
van mijn woonkamer, op gsm of op computer, de noodbrug
ter vervanging van echte menselijke nabijheid en diversiteit
mijn aangeboren verlegenheid vervaagt onmiskenbaar
maar ik merk dat ik hen niet meer kan missen
ik geraak in een slechte bui als een van hen ontbreekt
ze zijn nooit voorspelbaar en uitermate genietbaar
uiterst belangrijk is dat ze me altijd laten gissen
naar het wezen van de vrouw, waarbij de man verbleekt

Geen opmerkingen:

Een reactie posten