woensdag 14 maart 2012

Sonnet 51

Het nieuws van de Vlaamse skibus is ingeslagen als een bom
een tragedie die moeilijk te vatten is in begrippen
als menselijk leed en totale ontreddering als slotsom
22 kinderen van amper 12, 6 volwassenen ontglippen
aan de redders, zij zullen niet opgroeien tot een gezegende ouderdom
honderden mensen zullen voortaan 13 maart aanstippen
als de duisterste dag van het jaar, waar het licht werd gedoofd, kortom
zij moeten voortaan leven met een droefnis in hun hart, lippen
weigeren dienst, alleen tranen zijn alomtegenwoordig
kwaadheid en verdriet strijden om de voorrang
een verlies is nooit te dragen, maar het kan slijten
alsof een jonge rivier van pijn zijn treurnis bloeddorstig
baant uit het oude, verweerde gesteente kan opvang
puin ruimen en het onbespreekbare begeleiden

Geen opmerkingen:

Een reactie posten