Ik ben alleen met mijn zwarte kat
zachtjes strelend aait ze langs mijn handen
ze streelt me over de bol
en kust mijn onvrede weg met de wereld
Zacht streelt ze met zilverzwarte snorharen langs een verweesde wang
als ik gehuld in boeken
geen aandacht aan haar besteed
Wordt het eens geen tijd voor eten, grote mens,
van papier alleen kan je niet leven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten