woensdag 9 juli 2014

Israël-Palestina




 Geen conflict dat ooit meer beschreven is als het Israëlisch-Palestijnse conflict.  Vaak wordt het beschreven als de wortel van het terrorisme in het Midden-Oosten.  Geen populairder brandhaard en voedingsbodem voor trainingskampen van terroristen.  Zelfs of niemand minder dan de opperterrorist Osama Bin Laden maakte er dankbaar gebruik van in zijn speeches.

"It is clear that the preparations to attack Iraq are part of a series of attacks prepared for nations of the region including Syria, Iran, Egypt and Sudan. The aim of the Crusaders' campaign is to prepare the atmosphere for the establishment of the so-called greater Israel state, which includes great parts of Iraq, Egypt, Syria, Jordan and large portions of (Saudi Arabia)."


Duidelijk is dat dit een geloof is dat leeft in de Arabische wereld en populisten gebruiken dit idee vaak om het onderhuids of soms openlijk antisemitisme te voeden.  Onderstaand citaat van Bead Artzein ("For the Homeland") helpt ook niet echt 

:"We shall have no peace as long as the whole territory of the Land of Israel will not return under Jewish control.... A stable peace will come only then, when Israel will return to itself all its historical lands, and will thus control both the Suez and the Ormudz channel.... We must remember that Iraqi oil fields too are located on the Jewish land." 

Natuurlijk gaat het hier om extremisten uit zowel de Arabische wereld, als Israël, en veralgemenen is altijd een gevaarlijke oefening.  Ik zou ook niet willen dat Filip De Winter voor me sprak, of voor alle Belgen, maar toch is dit de perceptie die leeft van Vlaanderen in het buitenland, alle dure reclamecampagnes ten spijt.  Aan de andere kant vertolken deze extremisten vaak wat leeft in het volk en in de cultuur, maar niet uitgesproken mag worden.  Extremisten dus als spreekbuis voor onuitspreekbare behoeftes en verlangens binnen de volkscultuur.

Ik ben deze uiteenzetting begonnen met het tonen van een map van Israël, wat meteen de kern vormt van het probleem.   Door de herhaalde aanvallen van de Arabische buurlanden op de beginnende staat Israël is deze realiteit ontstaan.  Al geloof ik best dat de huidige Israëlische nederzettingenpolitiek meer ingegeven is door het Israëlische veiligheisbesef,  eerder dan een een begrip als landroof te hanteren.  Waarschijnlijk hangt het af van welke kant van het spectrum u staat, met welke term u zich het meest identificeert.  Pro of contro, een middenweg lijkt uitgesloten.  Pro Israël-contra-Palestina, Of pro-Palestina en contra-Israël.  Kan men nog anti-zionist zijn zonder te vervallen in antisemitisme, het lijkt een moeilijke evenwichtsoefening.

Het deksel is van de ketel, het conflict dreigt te ontsporen, wat rest er nog van termen anders dan bommen en raketten, schuilkelders, en anti-afweergeschut.  Elke dode brengt ons verder van een definitieve oplossing voor het conflict.  Israël roept om wraak om de dood van drie tieners, Palestina, zo u wil Fatah of Hamas om wraak voor een dode Palestijnse tiener.   Hoeveel dode tieners en rouwende moeders moet men nog tellen aan beide kanten voor de bloeddorst is gestild?


 



 Een militaire opbouw volgt een afgrijselijke logica, de cascade van raketten van Hamas, opgezweept door een fanatieke achterban en fanatieke broodheren in Iran en Syrië zal leiden tot een troepenopbouw aan de grens met Gaza.  Een troepenopbouw leidt onvermijdelijk tot een inval en een grondoffensief.  Het vorige conflict kostte meer dan 1000 duiden, afwachten hoeveel doden er moeten vallen voor Hamas de rakettenregen zal laten ophouden of voor de Israëli's dit laten ophouden.  Geen volk kan toelaten dat zijn burgers constant beschoten worden.  Maar het is sowieso een gevaarlijke conclusie als Hamas het bruggenhoofd wordt van de Arabische haat tov Israel.  Het geld zal binnenstromen op welke manier dan ook, wat opnieuw zal leiden tot een herbewapening als de huidige opslagplaatsen leeg zijn.  Het is af te wachten wat Isis zal doen, al kan ik mij niet voorstellen dat zij een conflict op meer dan een front aankunnen.

In elk geval is de media-oorlog begonnen: een ongelukkige post van een Isrëlisch parlementslid Ayelet Shaked

 werd gretig overgenomen door allerlei dubieuze Palestijns bronnen om nog meer olie op het vuur te gooien (red. Ik sta niet achter  dit artikel), de voorbode van een groter mediaoffensief. ( zie artikel, bij dit artikel zeker het filmpje bekijken van het succesvolle neerhalen van een Palestijnse raket door het afweergeschut) Als Israël, omwille van al de juiste redenen binnenvalt in Gaza, zal dit misbruikt worden om de haat tegen Israël op te stoken.  Als ik niet beter wist, zou ik zeggen dat de soennietische Hamas en het Soennitische ISIS twee handen op een buik zijn, misschien verenigd in hun haat tegen Israël.

Voorlopig blijft het nog beperkt tot meer dan 150 beschietingen van de Gazastrook, maar dit lijkt de opbouw naar een conflict,  als Hamas zijn middellange afstandsraketten gebruikt voor het beschieten van Tel Aviv en Jerusalem.  In elk geval is de situatie snel aan het escaleren. In elk geval heeft het conflict al een naam gekregen, "Operation protective Edge", wat op zich al een veeg teken is.

De rol van Egypte als bemiddelaar zoals in het conflict in 2012 lijkt ook uitgespeeld, door de houding van president Al-Sisi tegen de Moslim Broederschap.

De enige logische beslissing van Israël zou een volledige bezetting van Gaza zijn om Hamas de wind uit de zeilen te halen ipv van het gebied te laten sudderen als open gevangenis, wat onvermijdelijk leidt tot gevangenisopstanden.

Een oplossing is er niet, tenzij heel radicale en dramatische met consequente gevolgen.
Maar een begin van een wederzijdse oplossing is er alvast:

-einde aan de Israëlische nederzettingenpolitiek
-einde aan de Palestijnse beschietingen.

Maar of de hardliners of de haviken zich daaraan wagen, als het klimaat eerder oorlogszuchtig is, lijkt me uitgesloten.
De Romeinen, daar zijn ze weer, hebben de tempel van Janus geopend, en terecht want waren zij niet de oorspronkelijke veroorzakers van de oorspronkelijke diaspora.  Misschien een verfrissend perspectief, wijt het conflict niet aan de Palestijnen of de Israëli's, maar wijt het aan een ROMEIN.  Naar verluidt zoekt Francesco Totti nog een job, in elk geval staat de betrekking voor zondebok volledig open.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten