dinsdag 22 juli 2014

Een latente kinderwens




Ik beschouwde me altijd als te onvolwassen,
te immatuur,
had schrik voor de grote verantwoordelijkheid,
dat je soms niet kan zorgen voor jezelf,
kan je dan met recht en reden
de zorg dragen voor een nageslacht

Maar nu elke keer
als ik kinderen zie
als ik meer tijd doorbreng met kinderen
of het nu om Daan, Lisa, Tineke,
Fedra, Leto of Timo,
Romy of Sterre gaat
ik zie ze allemaal even graag
dan bekruipt me toch een onaangenaam gevoel,
een tintelende afgunst, een gemis,
graag had ik ook kinderen
daar ben ik nu van overtuigd 



Ik kijk met aandrang naar het bekken van iedere vrouw,
en ook wel naar benen en borsten, maar dat is een andere aangelegenheid
die me passeert
kan zij een latente wens van een overjaarse puber nog huldigen
of is het voor mij te laat

Vriendinnen zeggen mij, een man is vruchtbaar tot hoogbejaard
maar ik zou graag met hen spelen zoals vandaag
met Daan, Tineke en Owen
afhalen van het skatepark
met een ovenschotel macaroni als lokkertje
wolven, wolven, toen ze  aanvielen en lachend schrokten
daarna een ware kinderdiscotheek,
met veel schaterlachen, dansen en zingen



Ik zag hun geluk en het verwarmde mijn koude hart
als een hagedis die zich opwarmt in de zon











 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten